Uzeyir Mehdizade - Revayet

Danışa-danışa dərdimi, sizə deyirəm sirrimi,
Olan rəvayətdi bu, düzdü cinayətdi bu,
Çox deyirduz rəvayət, yazıb çıxar nəhayət,
Mən də yazıb çıxartdım, olanları yaratdım.
Həyaytda ən şad günüm olan günüm, ad günüm,
Bir uşaq özünü yetirdi, əlində pay gətirdi,
Tutub əlində göstərib, dedim ki kimə göndərim,
Dedi ki gözəl qızıydı, parlayan ulduzuydu,
amma adını bilmədim, mən də fikir vermədim,
Əyləşib oturacağa, gəlib dilə-dodağa,
sağlıqlar söylədik, şad günümü qeyd eylədik,
Yeyib içəndən sonra, hamı gedəndən sonra
Biri mənə zəng eylədi, mən fanatınızam dedi
Derd,qəmimi unutdum, sesvize aşiq oldum,
Hətta şirin dilin var, soruşdu sevgilin var?
çəkmədim istirabı, bele verdim cavabı
qürurum iftiharım vardı sevgili yarım,
Yad əllərə vermərəm, özgəsini sevmərəm