SKÁLD - Víðförla

“nokkurum vetrum síðar,
Víðförla hann austr þangat
ór landi at leita sér.“

þeir Víðförla færi tvær vikur,
at þeir sáu ekki, (at þeir sáu ekki,) nema þeir tendruðu kerti
var sem þeir reri í helli þann hálfan mánuð,
at saman l uktust (mánuð,at saman l uktust) björgin yfir ánni.

“Þæir Foru drængila fiarri,
ok austarla ærni gafu.“
“Þæir Foru drængila fiarri,
ok austarla ærni gafu.“
“Þæir Foru drængila fiarri,
ok austarla ærni gafu.“
“Þæir Foru drængila fiarri,
ok austarla ærni gafu.“

Síðan fór Víðförla á brott ok allt þar til,
þeim sýndist sem hálft tungl (þar til,þeim sýndist sem hálft tungl) stæði á jörðu,
Þar leggja þeir at landi ok ganga þar á land
koma í skóg (þar á land koma í skóg) er stóð við drekabælit.

“Þæir Foru drængila fiarri,
ok austarla ærni gafu.“
“Þæir Foru drængila fiarri,
ok austarla ærni gafu.“
“Þæir Foru drængila fiarri,
ok austarla ærni gafu.“
“Þæir Foru drængila fiarri,
ok austarla ærni gafu.“

þar lyktum vér þessa sögu.
þar lyktum vér þessa sögu.
þar lyktum vér þessa sögu.
þar lyktum vér þessa sögu.

skýtr Víðförla örinni í munn orminum, (í munn orminum,)
ok rann svá til hjartans,
at á einni svipstundu fell hann dauðr niðr,
Víðförla vann (dauðr niðr,Víðförla vann ) vann drekann

“Þæir Foru drængila fiarri,
ok austarla ærni gafu,
Þæir Foru drængila fiarri,
dou sunnarla a Særklandi.“
“Þæir Foru drængila fiarri,
ok austarla ærni gafu,
Þæir Foru drængila fiarri,
dou sunnarla a Særklandi.“
“Þæir Foru drængila fiarri,
ok austarla ærni gafu,
Þæir Foru drængila fiarri,
dou sunnarla a Særklandi.“
“Þæir Foru drængila fiarri,
ok austarla ærni gafu,
Þæir Foru drængila fiarri,
dou sunnarla a Særklandi.“

þar lyktum vér þessa sögu.
þar lyktum vér þessa sögu.